Unutulan Değerin Sessiz Çığlığı!

Bugün siyasette dostluk değil, menfaat konuşuluyor.

Omuz omuza verilen mücadeleler, çıkar masalarında heba ediliyor.

Bir zamanlar yol arkadaşı olunanlar, bugün isimleri dahi anılmayan gölgeler…

Siyasetçi, vefayı unuttuğu gün sadece insanlığını değil, şerefini de kaybeder.

Oysa siyaset; idealde; hizmet için, dava için, değerler için yapılan bir yolculuk olmalıydı. Ancak zaman içinde, bu kutlu yürüyüşün en kadim değerlerinden biri olan vefa, acımasız bir şekilde unutuldu. Bugün siyaset arenasına baktığımızda, dün omuz omuza yürüyenlerin, aynı yolda ter dökenlerin, ilk fırsatta birbirini unuttuğuna; bir teşekkürün, bir hatırlamanın dahi çok görüldüğüne şahit oluyoruz.

Vefa; sadece geçmişe bağlılık değil; bir karakter, bir duruş, bir asalet göstergesidir.

Vefa; birlikte çekilen çileyi, verilen emeği, paylaşılan idealleri unutmamaktır.

Vefa; günü kurtarmak için değil, geçmişi ve geleceği onurlandırmak için yaşatılır.

Vefa; zor zamanlarda sırt sırta vereni, güç zamanlarında hatırlamaktır. Vefasızlıkla kurulan iktidar, temelsiz bir yapıdır.

Bugün birçok siyaset sahnesinde ne yazık ki vefanın yerini hesaplar, çıkarlar, günübirlik menfaatler aldı.

İlk adımları birlikte atanlar unutuldu.

Zor zamanlarda elini taşın altına koyanlar, kıyıda köşede bırakıldı.

Emek verenler değil, laf üretenler baş tacı edildi.

Unutulmamalıdır ki; vefasızlıkla kurulan hiçbir başarı kalıcı olmaz.

Vefa göstermeyenler, günü kurtarsa da yarını kaybeder.

Çünkü halk, vefayı da, vefasızlığı da unutmaz.

Siyasette vefa; sadece bir erdem değil, aynı zamanda bir sadakat imtihanıdır.

Kimilerinin makam için, çıkar için unuttuğu vefa duygusu; gerçek dava adamlarının yüreğinde hâlâ yaşamaktadır.

Bu yüzden bugün, geçmişte omuz omuza yürüyenleri hatırlamak; hizmet edenlerin emeklerini görmezden gelmemek bir erdemdir.

Asıl büyüklük, makamdayken değil; dostluğu, sadakati, emeği unutmamakta gizlidir.

Ve şunu herkes bilmelidir:

Vefasızlıkla kazanılan hiçbir zafer, gerçek bir zafer değildir.

Vefayı kaybeden, insanlığını da kaybeder.

Kalın sağlıcakla 
İsmail ÇÖLKESEN